BENLİK

Belki hiç kimse seni

Benim kadar sevmedi…

Aşkınla yanıp tutuşmadı

Ateşinle kavrulmadı

Sevginle düş kurmadı

Gündüz gece  koşmadı

Sıcak soğuk  dolaşmadı

 

Bir anlık öfkeyle

Dem vurdun sevdalara

Sildin şanlı  geçmişi

Çizdin  güzel  isimleri

Ket vurdun gönüllere

Kırdın kopardın üzdün bizleri

Benlik duygusuna kapıldın

Birlik sevgisini unuttun

Dirlik aşkını kül ettin

Dostu düşman

Düşmanı dost sandın

Gülenlere arkadaş

Kızanlara taş oldun

Dolanıyorsun şu âlemde

Sanıldı millet çete hâlinde

Koltuk görüldü beka hâlinde

Herkesi hasım gördün kendine

Kapadın kapıları herkese

Uydun menfaat çetesine

Kalmadı eşin dostun yanında

Şana yakışmadı bu gidişat

Yıkıldı örülmüş duvarlar

Devrildi dağ gibi dostlar

Ayrıldı birer birer sevenler

Yalnızlık ruh hâlinde

Gülün

Lalenin

Sümbülün

Bülbülün

Dilinde saz oldun