Devlerin aşkı yıkıldı. Taş duvarlar bölündü.  Örümcek ağları delindi. İnlere girildi. Kocaman sevdalar bitti.  Sevgiler yalan oldu. Aşklar sahte çıktı.  Bu defa  tılsım tutmadı. Sihirler  uymadı. Büyü bozuldu. Hoca sahte çıktı. Hocaya verilen paralar, sözler,  vaatler, yardımlar ve ikramlar boşa gitti.  İstanbul gerçek bir sevgili olsaydı,  bedelsiz sevilirdi. Koşulsuz bağlanılırdı. İstanbul sevgisi  maddi bedele bağlıydı.  İstanbul sevgisi sanal bir aşktı.  İstanbul sevgisi büyüleyici ve  ticari fırsatlardı.  İstanbul’un  sevgisi  dev bütçesidir. İstanbul  sevgisi parayı sevenlerin olmaz ise olmazıdır. İstanbul sevgisi rantı sevenlerin  merkezidir.  İstanbul sevgisi Türkiye’nin küçük bir fotoğrafıdır.  İstanbul , Türkiye demektir.  Tatlı tatlı sevmenin acı acı gözyaşlarının çıkması bundandır.  Bu saatten sonra şeddeli sevgi ve aşk  görülmez. 

Ak Partinin İstanbul’a aşık olmasının sebebi ; sevgilinin güzelliği ve endamı değil , sevgilinin sahip olduğu akçeler, gerdanlar , madenler ,kıymetler  ve  fırsatlar.   25 yıllık gönül köprüsü bir gece ansızın  koptu. 25 yıllık   yaşananlar birer birer ve şerit gibi gözler önünden geçiyor.  Artık anılar ve hatıralar resimlerde saklı kalacak. Aşk doğduğu yerde öldü.  O yok artık.  Geri gelmez.  Feryat edip kavrulmak  ve göz yaşı dökmek yerine ; geleceğe bakmak en doğru olanıdır. Lakin, kimsenin hata düzeltecek bir hali de olmadı ve olmayacak. Egonun bu kadarı pes doğrusu. Yavaş yavaş sabun gibi erimeye devam etseler de, kimse hatalardan ders çıkartmadı ve çıkartmaz da. Yine aynı tas ,yine aynı tarak. İş yapıp yapmaması önemli değil, kendi adamı olsun yeter, mantığına devam.

Şimdi İstanbul’un yeni sevdalısı ve aşığı var. Güneş İstanbul’a yeniden doğru.   İstanbul yeni bir ışık yakaladı  .İstanbul’un yeni yükselen bir yıldızı var.  İstanbul’un parlayan bir güler yüzü var. İstanbul yeni yüzler ve fotoğraflarla süslenecek. 

İstanbul’a aşık olanlar son dönemde bir türlü İstanbulluyu anlamadılar. Anlamak istemediler. Hizmet ederken işkence ettiklerinin farkına bile varmadılar. Gariban insanları çiğnediler ve ezdiler.  Küçük gördüler. Yok saydılar.  Tepeden baktılar. Büyüklendiler, kibirlendiler, böbürlendiler. 25 yıl boyunca lüks araçlarla ve şaşalı yaşamlarıyla dikkatleri   üzerlerine çektiler. Sosyal kurumları ve belediyeleri  25 yıl boyunca yediler ve kullandılar.  Yüksek faturaları belediyelere kestiler. Tabiri caizse bazı belediyelerdeki yöneticiler  zıvanadan çıktılar. İpin uçunu iyice kaçırdılar. Ahlaksızlıkları ve  terbiyesiz sözleri  ayyuka çıkmıştı . iş, aş ve yardım için gidenlere söylenilen  ahlaksız söyler diz boyu olmuştu . Kendilerince bir saltanat oluşturmuşlardı.  Aziz dedikleri İstanbul’a ihanet etmeye başlamışlardı.  Masum ve çaresiz insanlar  sömürülmeye başlanılmıştı.  İstanbul halkı kullanılmaktan bıkmıştı. 

Devlet memurları  zorla toplantılara getirildi , hakim ve savcılar adaletsizliklere , yolsuzluklara ve haksızlıklara  karşı kullanıldı. Toplantılara ve mitinglere gitmeyenler  fişleniyordu.  İstanbul halkı  Ak parti toplantılarına ve programlarına mahkum edilmişti. Bir çok kişiler hafta sonu tatillerini  çocuklarıyla değil  , teşkilat programlarında geçirdiler. Öyle kişiler görülüyordu ki kin ve nefretle  gidiyorlardı. Öylesine bir hal almıştı ki, İstanbul’u yönetenler güç zehirlenmesi yaşıyordu. Yöneticiler halkı canından bezdirmişti. Tepkiler çığ gibi yükselirken; teşkilatlar kulaklarını tıkadılar.

Ekonomik krizle birlikte  İstanbul halkı patlama noktasına açıkça gelmişti. Kin ve nefret söylemleri  sebebiyle seçimlerde Ak Partinin ağır bir hasar alacağı farz-ı kifaye olmuştu.   İstanbul içerisindeki gerilim zirveye çıkmıştı. Siyasi gerilim atmosferini başlatan Ak Parti yanlış  propagandalarla seçimlere yürüdü. İstanbul genelinde  yerel seçimlerde  millet ittifakı ve diğer partiler  cumhur ittifakından yüksek oy almıştır.  Seçmen değişimi tercih etmiştir.

Yeni bir lider doğmuştur. Bu liderin adı Ekrem İmamoğlu’dur…